
Let op, een lang verhaal! En er kunnen misschien triggers inzitten..
Ik realiseer me dat ik de laatste weken, of zelfs maanden, behoorlijk stil ben geweest.
Dit komt omdat ik in een hele diepe en stille beweging zit, dieper in mezelf, en dieper in verbinding met God/The Most High, en eigenlijk niet wil delen, om het delen, maar omdat ik echt wil dat dit van binnenuit mezelf kom en waarvan ik wil dat het gedeeld mag worden.
Ik ben alles aan het onderzoeken, invoelen, observeren en probeer hier zo goed mogelijk mijn onderscheidingsvermogen in mijn verbinding met God te gebruiken.
Ik werd 4 jaar geleden getriggerd door deze hele movement From new age tot Jesus die (nog niet echt in NL) bezig was, en waarin ik toen al in behoorlijke diepe stukken getriggerd werd.
In mijn familielijn loopt namelijk én de lijn van Christenen, en de lijn van spirituele vrouwen die daar niet zo heel veel mee doen, behalve ik en mijn moeder.
Ik heb dus altijd wel vanaf kleins af aan te horen gekregen dat ik met slechte dingen bezig was, en dat ik naar de hel ging, ik trok me er weinig van aan. Mijn moeder heeft er uiteraard veel en veel meer kritiek over dr heen gekregen, en veel angst aangepraat. Alles waar ze zich in wilde interesseren was "van de duivel", zelfs acupunctuur en mandala tekenen.
Ik ben sinds mijn 14/15e bewust van de "Witchwound" die in mij zit, en de "Vrouwen-wond", welke zich duidelijk kenbaar maakte aan mij, doordat ik snachts in bed beelden zag waarin ik in de pruikentijd terecht kwam, waarin ik schreeuwende mannen hoorde zeggen dat ik "Het niet waard was om te leven"/"dat ik dood moest" etc. Ik kon tijdens deze beelden niet bewegen, niet praten, ik kwam in een inner-journey terecht. Ik zag ook altijd boze ogen en boze gezichten elke nacht als ik in bed lag.
Ik ben nadat ik deze beelden steeds zag, in regressietherapie gegaan rond mijn 17e zoiets, bij Djoy in Rotterdam toendertijd, ben daar ongeveer voor een jaartje heen geweest, waarom ik regressietherapie ging doen is omdat ik straatvrees had, altijd in dissociatie leefde, angsten had, super onzeker, aan automutilatie ging doen, paranoïde was etc. ik was altijd bang dat mensen me wat aan zouden doen, dat ze me in de gaten hielden, dat ze me super raar vonden omdat ik met spiritualiteit bezig was en anders was.
Ik zag tijdens deze regressietherapie inderdaad levens waarin ik een heks was, en dus werd verbrand o.a, maar ik was pas 17..18.. ik durfde nog niet zo diep te gaan.. zoals ik nu ga.
Ik liet het dus allemaal even voor wat het was. Er veranderde dus nog steeds niet zo heel veel. In principe bleef de wond zitten.
Ik vertel dit omdat ik een klein beeld wil schetsen van waarom ik getriggerd word in dit stuk/onderwerp.